Vanuit standplaats Heiloo, onder de rook van Alkmaar, ga ik als architectuurhistorica op verkenning door Nederland, om het verhaal van een plek te vertellen en de kwaliteiten naar boven te halen. Van een 19e eeuws pand langs een historisch dorpslint tot naoorlogse woonwijk, en van een bedrijfsgebouw aan de stadsrand tot landelijk gebied.
De Voetnoot uit 1987 is als één van de eerste gebouwen in Stad ontworpen als "tijdloos en flexibel kader, waarbinnen volop ruimte is voor veranderingen”. Is het betonnen jaren-tachtiggebouw, waar gebruikers kleur aan geven, een herontwikkeling gegund? dearchitect.nl/280952/culture….
@Eesterenmuseum nog t/m 21 mei te zien de tentoonstelling Collecting the City #2: Operatie Wonen, in het Amsterdam Museum aan de Amstel. twitter.com/TeunMeurs/stat…
Het ruwe beton oogt weer fris. Bernard Hulsman is in de NRC lovend over de BunkerToren van @powerhouse_phc, ‘een ode aan brutalistische betonbouw’. Het transformatiekader van @SteenhuisMeurs voor ‘de Bunker’ was richtinggevend in de herontwikkeling. pic.twitter.com/bIR3iekujO
@DirkBaalman @camielberns en ook de uitbreiding uit de jaren 60/70, met het kenmerkende lichtkleurig gewassen beton en doorgaande strookvensters, wordt meegenomen in de herontwikeling. Dit is zo’n voorbeeld van maatschappelijk vastgoed waar @SteenhuisMeurs ‘bijsluiters’ voor heeft op gesteld.
Voor een bouwhistoricus gesneden koek, maar ook voor een architectuurhistoricus is het kadaster een niet te missen bron. Om handiger te worden in het raadplegen van kadastrale kaarten, ga ik binnenkort op les. twitter.com/InfoHistorio/s…